Ο Αλέξης… πρωθυπουργός;

Προχθές τον θαυμάσαμε. Για τα τόσα ψέματα. Για τις συκοφαντίες και τις ύβρεις. Για την κενότητα των επιχειρημάτων του. Την θεσμική του αμετροέπεια. Την έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού σε όλους τους θεσμούς της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου. Αυτή τη στιγμή δε θέλω να ασχοληθώ με τις απόψεις που εξέφρασε για το καυτό αγροτικό πρόβλημα.
Θα το επαναλάβω για πολλοστή φορά. Και δε θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω στο μέλλον. Υπάρχουν αρκετές εκλεκτές προσωπικότητες στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και ανάμεσα στα μέλη της κυβέρνησης. Έχουν αγωνιστικές περγαμηνές. Έχουν ήθος. Έχουν πολιτικό θάρρος. Και ορισμένοι εξαιρετικές ικανότητες.
Όμως, πρέπει να επισημάνω και τα ακόλουθα. Έχουν βαριές ιστορικές ευθύνες, αυτοί που αποκαλούμε κλειστή ομάδα Μαξίμου. Με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Αλέξη τον Τσίπρα. Δυστυχώς έχουμε τον πιο ανίδεο πρωθυπουργό. Και τι να πρωτοθυμηθούμε;

Το διαβόητο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του Σεπτεμβρίου του 2014; Που και εκείνος ήξερε πως ήταν μια καλά σκηνοθετημένη απάτη εις βάρος του Ελληνικού λαού και όχι «αυταπάτη»;
Να θυμηθούμε πως είχε εγκαταλείψει την οικονομική πολιτική επί ένα οκτάμηνο στα χέρια οικονομικών παπαρολόγων; Προφανώς ο ίδιος δε ξέρει οικονομικά. Ούτε σπούδασε. Αλλά δυστυχώς, για αυτόν και ακόμα περισσότερο για εμάς, δεν έχει κατανοήσει τα οικονομικά προβλήματα της χωράς. Για αυτό και δε μπορεί να τα διαπραγματευτεί. Πιπιλίζει, μόνο, κάποιες λέξεις. Όπως λιτότητα, νεοφιλελεύθερες ιδέες και ΔΝΤ. Ικανές μόνο για καφωδειακές συζητήσεις.
Αγνοεί βασικά θέματα διεθνούς πολιτικής και διεθνούς δικαίου. Είναι ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που ανακοίνωσε ότι οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα! Τόσο βαθιά νυχτωμένος! Οι απόψεις του για το Κυπριακό δεν ξεπερνούν τα όρια απλουστευτικών προσεγγίσεων. Κρατεί μια δυο φράσεις από θέσεις προηγούμενων πρωθυπουργών και δεν τολμά να κάνει ένα βήμα παραπέρα.
Αλήθεια τι γνώμη έχει για την εκ περιτροπής προεδρεία στην Κύπρο; Έχει άραγε κατανοήσει το τι δυνάμεις εκλύονται από μια τέτοια ρύθμιση;
Να του συγχωρήσουμε την έλλειψη γνώσεων. Να του συγχωρήσουμε την έλλειψη ικανοτήτων.
Ένα δεν επιτρέπεται να του συγχωρήσουμε. Το φόβο του απέναντι στην ελευθερία του Τύπου. Που εξελίσσεται παράλληλα με την έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού στις κατακτήσεις του Ελληνικού λαού για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου.
Αυτός είναι ο σημερινός πρωθυπουργός…
Αλήθεια, μας αξίζει;