Νικολοπουλισμός, Αυριανισμός, Αυγη-σμός

Η νέα ιερή συμμαχία που διαφεντεύει το δημόσιο βίο. Ανώτατοι δικαστές διασύρονται -και εκβιάζονται- με μεθόδους ζούγκλας, μέσα από ένα σύστημα στοχευμένων διαρροών, πρόθυμων βουλευτών και δημοσιευμάτων. Ενας κατήφορος που κανείς δεν ξέρει πού θα μας βγάλει...Η υποκλοπή και η δημοσίευση προσωπικών δεδομένων απαγορεύεται και τιμωρείται αυστηρά από τον ισχύοντα νόμο. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει έναν βουλευτή να πετάει στον ραδιοφωνικό αέρα το όνομα ανώτατου δικαστή, ο οποίος έπεσε θύμα της υποκλοπής . Ο βουλευτής δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να καταφύγει σ’ αυτήν την αθλιότητα, αφού έχει ασυλία. Κι αν ποτέ κάποιος θαρραλέος εισαγγελέας ζητήσει την άρση της, το πιθανότερο είναι ότι οι συνάδελφοί του στη Βουλή δεν θα την άρουν. Γι’ αυτό ο Νικολουπουλισμός θριαμβεύει. Ο Νικολοπουλισμός τροφοδοτεί τον σύγχρονο αυριανισμό, που δεν έχει κανέναν ενδοιασμό-αλίμονο!- να δημοσιεύσει το όνομα και τη φωτογραφία του δικαστή, που έπεσε θύμα της υποκλοπής. Καμιά έκπληξη.

Η έκπληξη προέρχεται από αλλού. Η «Αυγή», που αυτοπροσδιορίζεται ακόμα ως

«εφημερίδα της Αριστεράς», δημοσιεύει, επίσης, το όνομα του δικαστή. Η παρανομία, στην περίπτωση αυτή, είναι το λιγότερο. Η αντιγραφή μεθόδων της ζούγκλας του παλιού αυριανισμού από εφημερίδα της Αριστεράς επιβεβαιώνει κάτι οδυνηρό: τη μετάλλαξη, που έχει επιφέρει η εξουσία σε έναν πολιτικό χώρο- και τους εκφραστές του- που έχουν πρωτοστατήσει, στο παρελθόν, στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και των προσωπικών δεδομένων και έχουν δώσει μάχες εναντίον των αθλιοτήτων του (παλιού) αυριανισμού. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Λεωνίδα Κύρκου και των άλλων που πέρασαν από την «Αυγή», αν μπορούσαν να δουν στις σελίδες της τον σύγχρονο αυριανισμό.

Και τώρα στους θεσμικούς εκπροσώπους των εξουσιών:

Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλος δεν έχει, προφανώς, κανένα πρόβλημα. Αν και παλιός δικαστικός, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να πει έστω μισή λέξη για την σκαστή παρανομία σε βάρος σημερινών συναδέλφων του. Ούτε λέξη. Προφανώς, μετράει η στυγνή πολιτική σκοπιμότητα ή η ιδιότητα του πρώην διοικητή της ΕΥΠ.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος επέλεξε το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου. Ο υπουργός είναι και καθηγητής της Νομικής. Και δεν βρήκε ούτε μισή καταδικαστική λέξη για το γεγονός ότι προσωπικά δεδομένα ανώτατων δικαστών παραδίδονται στην κοινή θέα.

Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου δεν αντέδρασε, ως όφειλε, ακαριαία. Τι άλλο, δηλαδή, πρέπει να γίνει, πόσο πιο κατάφωρα πρέπει να παραβιαστούν τα προσωπικά δεδομένα ενός ανθρώπου, για να αντιδράσει ένας εισαγγελέας; Και μάλιστα όταν η ίδια η Ενωσή τους με σφοδρότητα «μεθόδους φασιστικών καθεστώτων» ;