Το πολιτικό παραλήρημα του Αλέξη Τσίπρα και της «προεδρικής παρέας» του ΣΥΡΙΖΑ, θυσιάζει στον βωμό των προσωπικών επιδιώξεων και του προσωπικού ξεκαθαρίσματος εσωκομματικών λογαριασμών το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας.
Γι’ αυτό και όλη η μέχρι στιγμής στρατηγική επικεντρώνεται στην σύγκρουση με την πλευρά Λαφαζάνη και στο χαμηλού επιπέδου “ξεκατίνιασμα” με την κυρία Κωνσταντοπούλου.
Σε κάλπες με άδηλη έκβαση οδεύει η χώρα, με ευθύνη του κ. Αλ. Τσίπρα, καθώς ο απερχόμενος πρωθυπουργός επέλεξε, μετά την αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου και το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουνίου, να εμπλέξει την πολιτική ζωή σε μια νέα εκλογική περιπέτεια, παρά τις προφανείς παρενέργειες στο πεδίο της οικονομίας, που ήδη κινείται στο ναδίρ, λόγω των capital controls και της πολύμηνης στάσης πληρωμών του Δημοσίου.
Επιπρόσθετα, ο πρώην (πλέον) πρωθυπουργός δεν υπολογίζει τίποτε μπροστά στο προσωπικό συμφέρον το οποίο του υπαγόρευσε την προσφυγή στις κάλπες γιατί έτσι εκτίμησε ότι θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να διατηρηθεί στην εξουσία, πριν γίνουν αισθητές οι δραματικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πολιτών από την εφαρμογή του Μνημονίου που υπέγραψε. Γεγονός το οποίο θα οδηγούσε σε σημαντική φθορά του.
Και έτσι παίζει σε μία ζαριά τη χώρα, καθώς αγνοεί ή πιθανότατα αδιαφορεί για τις συνέπειες μιας εκλογικής αναμέτρησης στην ήδη βαριά πληγωμένη οικονομία από την ύφεση στην οποία η κυβέρνησή του επανέφερε τη χώρα και υπό την πρόσθετη επιβάρυνση των capital controls. Άλλωστε αν τον ενδιέφερε επί της ουσίας η χώρα δεν θα θυσίαζε για παράδειγμα τη μεγαλύτερη ξένη επένδυση στην Ελλάδα, αυτή στις Σκουριές, για εσωκομματικούς και προεκλογικούς λόγους.
Το δημοσίευμα χαρακτηρίζει τον κ. Τσίπρα ασυνείδητο διότι δεν τον ενδιαφέρουν οι επενδύσεις, δεν τον ενδιαφέρει η αναστάτωση και το δράμα στον επιχειρηματικό κόσμο, την αγορά, τον τουρισμό, δεν τον αφορά ο “πάγος” στην οικονομική δραστηριότητα και η αγωνία του τραπεζικού συστήματος που θα υποστεί ένα μέσω stress tests νέα επιδείνωση στον κρίσιμο τομέα της εξυπηρέτησης των δανείων.
Γιατί πολύ απλά, όλα αυτά εκτιμά ότι δεν θα βαρύνουν ακόμη καθοριστικά η απειλητικά γι αυτόν στη συνείδηση των πολιτών σε αυτή τη χρονική στιγμή. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Το “όχι ακόμα” ισχύει και για την ανοχή του διεθνούς παράγοντα. Ο κ. Τσίπρας μετά την υποταγή του είναι πράγματι ένας χρήσιμος παίκτης για τους εταίρους. Όσο δηλαδή μπορεί να περνά χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις σκληρούς νόμους. Η λυκοφιλία τους βολεύει σε αυτή τη φάση. Ωστόσο, μπορεί οι Βρυξέλλες να μην εκφράζουν ανησυχία για ενδεχόμενες επιπτώσεις από τη διενέργεια εκλογών στην πορεία του τρίτου ελληνικού προγράμματος, όμως υπάρχουν και οι πρώτοι προβληματισμοί. Καθώς άλλο οι πολιτική και άλλο η αγορά. Ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησης Moody’s, για παράδειγμα, έσπευσε αμέσως μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού να αναφέρει πως η απόφασή του να παραιτηθεί και να προκηρύξει εκλογές ενδέχεται να εμποδίσει την εφαρμογή του νέου προγράμματος και να βάλει τις μελλοντικές εκταμιεύσεις των προγραμματισμένων δόσεων σε κίνδυνο, γεγονός που επιβεβαιώνει με τον πιο σαφή τρόπο τις βλέψεις του Ινστιτούτου Stratfor για την Ελλάδα,με την προσφυγή στις κάλπες.
Ακόμα, για πρώτη φορά, η όποια κυβέρνηση προκύψει από τις κάλπες, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε τη Ν.Δ., ή κυβερνητικό σχήμα μεγάλου συνασπισμού, δεν θα κληθεί να διαπραγματευτεί με τους εταίρους, αλλά να υλοποιήσει μια ήδη διαμορφωμένη συμφωνία, η οποία μάλιστα υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία από τη Βουλή. Μετά την παραίτηση Σαμαρά στον απόηχο του δημοψηφίσματος, η Ν.Δ. προσέρχεται στην εκλογική μάχη με νέο αρχηγό τον κ. Ευ. Μεϊμαράκη.
Το πρωτόγνωρο αυτό σκηνικό οδηγεί έμπειρα στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους στην εκτίμηση πως πιθανότατα οδεύουμε σε μια αναμέτρηση εκπλήξεων, με βασικότερο ερώτημα εάν το σώμα των ψηφοφόρων θα κινηθεί στο λογική του υψηλού δικομματισμού, όπως τον περασμένο Ιανουάριο και τον Ιούνιο του 2012, ή θα υπάρξει κατακερματισμός της ψήφου, όπως είχε συμβεί τον Μάιο του ίδιου χρόνου.
Είναι σαφές πως ο κ. Αλ. Τσίπρας και ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης θα αναπτύξουν τη στρατηγική τους με στόχο την ενίσχυση του δικομματισμού και τη συμπίεση των μικρότερων πολιτικών σχηματισμών, εκμεταλλευόμενοι και το μπόνους των 50 εδρών που δίδει ο υφιστάμενος εκλογικός νόμος στο πρώτο κόμμα, εξέλιξη που προοιωνίζεται μια σύντομη μεν, αλλά έντονης πόλωσης προεκλογική περίοδο.
‘Ηδη ο κ. Τσίπρας επικρίνει με σφοδρότητα το «παλιό πολιτικό σύστημα», και το Μέγαρο Μαξίμου επιτίθεται σε καθημερινή βάση στον κ. Μεϊμαράκη, ενώ ο πρόεδρος της Ν.Δ. στοχοποιεί προσωπικά τον απερχόμενο πρωθυπουργό, που είναι σαφές ότι θα επιχειρήσει, όπως και στο δημοψήφισμα, να σηκώσει προσωπικά το βάρος της προεκλογικής εκστρατείας του διασπασμένου πλέον ΣΥΡΙΖΑ.
Εάν η απ’ ευθείας σύγκρουση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. είναι μία από τις βασικότερες παραμέτρους που θα κρίνουν την έκβαση της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης, δεν είναι η μόνη. Καθοριστικά θα επιδράσουν επίσης:
• Η προοπτική των μετεκλογικών συνεργασιών. Ο κ. Τσίπρας θα κληθεί να δώσει δύσκολες απαντήσεις, ειδικά εάν από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει πως οι ΑΝΕΛ δεν εισέρχονται στη νέα Βουλή, καθώς απέρριψε το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Ν.Δ., το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ σε ένα κυβερνητικό σχήμα ευρύτερης νομιμοποιητικής βάσης.
• Ο βαθμός στον οποίο η κρίση των πολιτών θα επηρεαστεί από μέτρα όπως η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, η αύξηση της φορολογίας, η απελευθέρωση επαγγελμάτων και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό που δεν έχουν μεν εφαρμοστεί, αλλά περιγράφονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας και θα αναδειχθούν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
• Η προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ σε μιαν εντελώς διαφορετικού τύπου προεκλογική εκστρατεία: Από το 2011 και μετά, ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του ακολουθούσαν επιθετική στρατηγική και ρητορική. Ομως, πλέον, για πρώτη φορά θα πρέπει να «δοκιμαστούν» ως αμυνόμενοι και, μάλιστα, έναντι του συνόλου των άλλων πολιτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της Λαϊκής Ενότητας του κ. Π. Λαφαζάνη.
• Η ισχύς της λεγόμενης αντιμνημονιακής ψήφου, μετά και το 62% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Είναι προφανές ότι το εύρος των διαρροών του ΣΥΡΙΖΑ θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών.
• Η εκλογική συμπεριφορά των αγροτών, που στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση είχαν στραφεί προς τον κ. Τσίπρα, αλλά μπορεί να αναθεωρήσουν υπό το βάρος επερχόμενων μεγάλων φορολογικών επιβαρύνσεων.
Πηγή: Kathimerini.gr (Κωστής Π. Παπαδιόχος) , capital.gr (Δημήτρης Παπακωνσταντίνου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.