Μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα και την έναρξη των σκληρών διαπραγματεύσεων με τους δανειστές μας, έχουν διαμορφωθεί τρεις μεγάλες ομάδες στην ελληνική κοινωνία. Η πρώτη απαρτίζεται απο εκείνους που υποστηρίζουν τυφλά την κυβέρνηση, που βλέπουν εθνικούς θριάμβους στην άτεγκτη στάση της, που θεωρούν οτι θα συντριβούν οι Γερμανοί κι οι υποστηρικτές τους και θαυμάζουν οτι κι αν κάνουν Τσιπρας, Βαρουφακης κι οι υπόλοιποι. Μάλιστα πιστεύουν οτι όσοι δεν είναι μαζι τους είναι προδότες και γερμανοτσολιαδες.
Η δεύτερη ομάδα αποτελείται απο εκείνους που απορρίπτουν συνολικά την κυβερνηση, που θεωρούν την πολιτική της επικίνδυνη και καταστροφική για τον τόπο. Κι οσους συμμετέχουν η την υποστηρίζουν ως ηλίθιους, ψεκασμένους κομμουνιστές και "συμμοριτες". Οι άνθρωποι αυτοί φθάνουν μεχρι του σημείου να εύχονται την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης και την καταστροφή της χώρας για να δικαιωθούν, όπως νομίζουν.
Η τρίτη ομάδα, που πολυ φοβάμαι οτι έχει και τους λιγότερους υποστηρικτές,απαρτίζεται απο όσους στηρίζουν την κυβέρνηση, εύχονται να πετύχει και να αποφευχθεί η καταστροφή, που θέλουν έναν έντιμο κι αξιοπρεπή συμβιβασμό με αμοιβαίες υποχωρήσεις, που διαπιστώνει τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και τις ιδεοληπτικες αγκυλώσεις των κυβερνώντων και τους ζητά να τις υπερβούν για το εθνικό συμφέρον, που βρίσκεται πέρα και πάνω από πρόσωπα κι απο κόμματα.
Δυστυχώς, όπως εχει συμβει συχνά στην ελληνική ιστορία, η φωνή της λογικής και του ορθού λόγου, είναι μειοψηφική. Και δεν εισακούεται καθώς καλύπτεται απο τις κραυγές των οπαδών των δυο άλλων ομάδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.