
Το πλαίσιο της Ευρωζώνης κατέστη απολύτως σαφές:
1. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από την υφιστάμενη παράτασή του προγράμματος μέχρι τέλος Φεβρουαρίου. Η ολοκλήρωση του προγράμματος ή έστω η επέκταση της παράτασης του, η καταβολή των εκκρεμών δόσεων και η μετάβαση στη νέα φάση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής (που είναι η καλή εκδοχή) ή ενός τρίτου μνημονίου (που είναι η κακή εκδοχή) προϋποθέτει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της τρόικας .
2. Καμία συζήτηση περί περαιτέρω ελάφρυνσης του χρέους (όπως έχει αποφασίσει το Eurogroup ήδη από το Φεβρουάριο του 2012) δεν ανοίγει, αν δεν προηγηθεί η οριστικοποίηση του πλαισίου στο οποίο κινείται η Ελλάδα και δεν υπάρχει άλλο φόρουμ συζήτησης για τα θέματα αυτά εκτός του Eurogroup.
3. Η Ευρωζώνη είναι έτοιμη να συνεχίσει τη βοήθεια και τη στήριξη προς την Ελλάδα, αν αυτή τη ζητήσει, αποδεχόμενη τους σχετικούς όρους, αλλά προφανώς η Ευρωζώνη ούτε θέλει ούτε μπορεί να επιβάλλει τη βοήθειά της.
Απέναντι στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση λέει πλέον επισήμως και διεθνώς ότι:
1. Δεν αποδέχεται το πρόγραμμα καθ´ εαυτό, άρα ούτε την επέκταση της παράτασής του μετά το τέλος Φεβρουάριου και δεν την ζητά.
2. Δεν ζητά και δεν χρειάζεται τις εκκρεμείς και προφανώς και τις εναπομένουσες δόσεις, χωρίς να διευκρινίζει πως θα καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας.
3. Δεν αποδέχεται την τρόικα, αλλά αποδέχεται χωριστά αφενός μεν το δίδυμο Ευρωπαϊκής Επιτροπής / ΕΚΤ, αφετέρου δε το ΔΝΤ, δηλαδή απορρίπτει μετά βδελυγμίας το 3 αλλά αποδέχεται θεσμικά το 2+1!
4. Αλλάζει ήδη μονομερώς το μακροοικονομικό πλαίσιο και τους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας, χωρίς προφανώς να περιμένει τη συμφωνία της Ευρωζώνης , της ΕΚΤ και του ΔΝΤ .
Ο ελληνικός λαός ψήφισε πολιτικές δυνάμεις που του είπαν ότι έχουν ένα άλλο σχέδιο που οδηγεί σε κάτι καλύτερο και όχι πολιτικές δυνάμεις που δεν έχουν κανένα ολοκληρωμένο σχέδιο, ούτε Α ούτε Β, και έχουν κάνει την επιλογή της ρήξης και του αδιεξόδου.
Ο ελληνικός λαός ψήφισε για την προοπτική και το μέλλον των παιδιών του με ασφάλεια και όχι για να επιδείξει για λίγες ημέρες την αυταρέσκειά του οποιοσδήποτε υπουργός στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, μέχρι να προσγειωθεί στην πραγματικότητα μαζί δυστυχώς με τη χώρα.
Σε λίγο συμπληρώνονται πέντε ημέρες από το σχηματισμό της κυβέρνησης. Πέντε ημέρες ενθουσιασμού, φαινομενικά. Ουσιαστικά όμως πέντε ημέρες μεγάλης διακινδύνευσης για όσα κατάφερε με πέντε ολόκληρα χρόνια θυσιών ο ελληνικός λαός.
Μήπως πρέπει σιγά σιγά να σοβαρευόμαστε και να οργανωνόμαστε ως χώρα; Το ερώτημα δεν απευθύνεται μόνο στην κυβέρνηση, αλλά σε όλους εκείνους που την ενθαρρύνουν στην αναπαραγωγή ψευδαισθήσεων και στην αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.