Ως γνωστόν, οι επιχειρήσεις κλείνουν όταν τελειώνουν τα λεφτά και οι ιδιοκτήτες τους δεν βάζουν άλλα, είτε έχουν και δεν θέλουν είτε δεν έχουν. Στην κατηγορία αυτή υπάγεται (και) ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη.
Και πώς σώζονται οι καταχρεωμένες επιχειρήσεις; Οταν βρεθεί άλλος επιχειρηματίας (επενδυτής κτλ) να βάλει τα λεφτά που χρειάζονται για να κρατηθούν σε λειτουργία. Είναι η περίπτωση του Μαρινόπουλου, που τον έσωσε ο Σκλαβενίτης.
Στην περίπτωση του μακροβιότερου συγκροτήματος Τύπου της χώρας, του ΔΟΛ, ο άνθρωπος που ανέλαβε να τον σώσει δεν είναι κάποιος επιχειρηματίας. Είναι ένας πρώην δημοσιογράφος (στο ίδιο συγκρότημα), πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι χθες πρόεδρος του ΔΣ της «Αυγής» και άνθρωπος του Πρωθυπουργού.
Oπως ανακοινώθηκε, τον επέλεξε η σημερινή διοίκηση του ΔΟΛ, δηλαδή ο Σταύρος Ψυχάρης, ο άνθρωπος που οδήγησε το ιστορικό Συγκρότημα στην καταβαράθρωση.
Προκύπτουν τρία εύλογα συμπεράσματα:
1. Αν τη διοίκηση αναλάβει ο κ. Μουλόπουλος, ο ΔΟΛ δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ως δημοσιογραφικός οργανισμός. Θα γίνει παραμάγαζο του μεγάρου Μαξίμου και της Κουμουνδούρου.
2. Αν ο κ. Μουλόπουλος δεν αναλάβει τη διοίκηση, αλλά αναλάβει να λύσει «τα διαρθρωτικά και οικονομικά προβλήματά» του, αυτό σημαίνει δύο τινά. Πρώτον, ότι θα πείσει τις τράπεζες, στις οποίες ο ΔΟΛ χρωστάει πολλά εκατομμύρια, να μην του τραβήξουν την πρίζα (χρεοκοπία). Και, δεύτερον, θα βρει κάποιον επιχειρηματία να βάλει στον οργανισμό τα λεφτά που δεν βάζει ο κ. Ψυχάρης.
3. Αν ισχύσουν αυτά, είναι πιθανόν ο ΔΟΛ να «σωθεί» για κάποιο διάστημα. Πόσο θα είναι αυτό; Αγνωστο. Θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες. Από τα λεφτά που θα βάλει ο επενδυτής, τον οποίο θα βρει (;) ο κ. Μουλόπουλος. Και, κυρίως, από την αντίδραση των αναγνωστών των εφημερίδων και των ιστοσελίδων του οργανισμού.
2. Αν ο κ. Μουλόπουλος δεν αναλάβει τη διοίκηση, αλλά αναλάβει να λύσει «τα διαρθρωτικά και οικονομικά προβλήματά» του, αυτό σημαίνει δύο τινά. Πρώτον, ότι θα πείσει τις τράπεζες, στις οποίες ο ΔΟΛ χρωστάει πολλά εκατομμύρια, να μην του τραβήξουν την πρίζα (χρεοκοπία). Και, δεύτερον, θα βρει κάποιον επιχειρηματία να βάλει στον οργανισμό τα λεφτά που δεν βάζει ο κ. Ψυχάρης.
3. Αν ισχύσουν αυτά, είναι πιθανόν ο ΔΟΛ να «σωθεί» για κάποιο διάστημα. Πόσο θα είναι αυτό; Αγνωστο. Θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες. Από τα λεφτά που θα βάλει ο επενδυτής, τον οποίο θα βρει (;) ο κ. Μουλόπουλος. Και, κυρίως, από την αντίδραση των αναγνωστών των εφημερίδων και των ιστοσελίδων του οργανισμού.
Με απλά λόγια, ο ΔΟΛ θα κινδυνεύσει να μείνει χωρίς αναγνώστες, μόλις αυτοί καταλάβουν ότι δεν είναι πλέον δημοσιογραφικό συγκρότημα, αλλά (πάει να γίνει) κυβερνητικό παραμάγαζο. Και κανένα μαγαζί δεν μπορεί να ζήσει χωρίς «πελάτες» όσα λεφτά κι αν βάλει ο ιδιοκτήτης. Εκτός αν τα νέα αφεντικά του ΔΟΛ καταφέρουν να πείσουν μερικές χιλιάδες οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ να αγοράζουν τις εφημερίδες του, τώρα που ο «διαπλεκόμενος» Ψυχάρης θα αντικατασταθεί από κάποιον φιλοκυβερνητικό (μη διαπλεκόμενο, εννοείται) τύπου Καλογρίτσα.
Εν κατακλείδι: όσοι θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ την ύπαρξη πολλών και διαφορετικών μέσων ενημέρωσης και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας θέλουν να επιζήσει ο ΔΟΛ. Oμως, η συνταγή που επελέγη οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα μια ώρα αρχύτερα. Και δεν είναι συνταγή «γάτας Ιμαλαΐων», αλλά μιας γάτας που παραδόθηκε στους διώκτες της πριν (ή για να μην) «ξεψυχήσει».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΕΛΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.