Δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ την εβδομάδα που πέρασε. Για όσα έγιναν στη Βρετανία; Καθόλου. Σκασίλα μας μεγάλη και δέκα παπαγάλοι. Αυτά δεν μας αγγίζουν ως λαό και ως άτομα. Το θέματα που μας απασχόλησαν ήταν άλλα: αν ο Γιούνκερ αγαπάει την κυβέρνηση περισσότερο από την αντιπολίτευση, αν θα ψηφίσουμε με απλή αναλογική και με ποιον είχε χειραψία ο Γ. Παπανδρέου. Με άλλα λόγια, ο κόσμος καίγεται και στην Αθήνα οι πολιτικοί στον κόσμο τους. Αυτός ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους, γι' αυτό και ο καθένας έχει τον δικό του.
Έτσι, ακόμα και όταν τα πράγματα είναι κρίσιμα για την Ευρώπη και τον πλανήτη, στα καθ' ημάς πολλοί αγωνιούσαν για τις επόμενες εκλογές και όχι αν η χώρα θα αξιοποιήσει την "τελευταία ευκαιρία" –όπως είπε καθαρά ο πρόεδρος της Κομισιόν– για να τη σκαπουλάρει. Άλλοι μετρούσαν πόσες εκδηλώσεις στη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου έγιναν και σε ποια από όλες θα πάνε. Είδαμε ως και αλλαγή ρόλων: ο Τσίπρας υπέρ των εταίρων και ο Μητσοτάκης εναντίον. Θα μας τρελάνουν. Τι άλλο έχει να προσφέρει στο κοινό αυτό το καλοκαίρι το πολιτικό θέατρο του παραλόγου;
Πράξη πρώτη. Ποιον αγαπάει ο Γιούνκερ;
Η επίσκεψη του προέδρου της Κομισιόν στην Αθήνα παραλίγο να απολήξει σε δράμα αντιζηλίας στο εγχώριο πολιτικό σύστημα: ποιον αγαπάει πιο πολύ; Τον πρωθυπουργό ή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Γιατί είπε τόσες καλές κουβέντες για τον Τσίπρα και γιατί του την ψιλοέπεσε ο Μητσοτάκης;
Μια παραλλαγή του δράματος είδαμε και στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, στο Μέγαρο Μουσικής. Παλιά πηγαίναμε να ακούσουμε καμιά συμφωνία. Τώρα πάμε για να ακούσουμε καμιά διαφωνία. Εκεί το θέμα ήταν ποιον προτιμούν οι βιομήχανοι: τον Αλέξη ή τον Κυριάκο; Α λα παλιά: Καρέζη ή Βουγιουκλάκη;
Αλλά να γυρίσουμε στον Λουξεμβούργιο επισκέπτη. Διαχυτικός και έξω καρδιά όπως πάντα, για 48 ώρες σκίστηκε να εκθειάζει και να... ασπάζεται τον ημέτερο Τσίπρα. Και τι καλά που τα πάει η κυβέρνηση, και πόσο άλλαξε "ο φίλος μου οAlexis", και τι γερά κόκκαλα είναι οι Έλληνες που αντέχουν ακόμη με τρία Μνημόνια. Και, από την άλλη, ο Τσίπρας να παίζει με τα νεύρα του Μητσοτάκη: τι ωραία που τα λέει ο Ζαν-Κλοντ. Αδελφός...
Στη Συγγρού κατέβαζαν καντήλια. Ήταν αυτές κουβέντες να τις λέει ένας από τους πιο ισχυρούς παράγοντες της ευρωπαϊκής Δεξιάς; Δεν διαβάζει τις ανακοινώσεις που βγάζει κάθε μέρα η Ν.Δ. γι' αυτόν τον "τυχοδιώκτη"; Οι πιο αρπαγμένοι απορούσαν μήπως στο Μέγαρο Μαξίμου και στο Μέγαρο Μουσικής δεν μιλούσε ο Γιούνκερ, αλλά ο Δημητρώφ της Γ' Διεθνούς...
Έτσι, το ζήσαμε κι αυτό. Ο "αντιευρωπαϊος" Τσίπρας αγκαλιά με τον αρχικομισάριο της Ευρώπης και ο "φιλοευρωπαίος" Μητσοτάκης μουτρωμένος απέναντι... Και μείναμε και με την απορία: με ποιον είναι τελικά ο Γιούνκερ;
Πράξη δεύτερη. Πώς θα ψηφίζουμε
Μπορεί να μην έχουμε ψωμάκι να φάμε –δεν είναι υπερβολή: σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, ένας στους τρεις όντως δεν έχει–, έχουμε όμως μεγάλο ενδιαφέρον για το σύστημα των επόμενων εκλογών. Τουλάχιστον έτσι νομίζει η κυβέρνηση και άνοιξε το μέγα εθνικό θέμα της απλής αναλογικής.
Γούστο της και καπέλο της, αν το ψηφίζει η Βουλή. Αυτοί, όμως, δεν θέλουν μόνο αυτό. Θέλουν και να ισχύσει αμέσως, από τις επόμενες εκλογές δηλαδή.
Τι ζόρι τραβάνε; Αν πιστέψουμε τον Βούτση και τον Κατρούγκαλο –δύσκολο ε; –, είναι θέμα συνείδησης. Δεν κοιμούνται τα βράδια, γιατί δεν έχουν καθιερώσει ακόμη το εκλογικό σύστημα που ονειρευόταν η ελληνική Αριστερά. Τότε που νόμιζε ότι θα κυβερνούν συνέχεια οι άλλοι.
Αν πιστέψουμε τη Ν.Δ., οι συριζαίοι απλώς βλέπουν ότι θα χάσουν τις επόμενες εκλογές και προσπαθούν να εμποδίσουν τη Ν.Δ. να σχηματίσει κυβέρνηση. Διαλέγετε και παίρνετε.
Το θέμα, βέβαια, δεν είναι πόσο απλή θα είναι η αναλογική. Είναι αν η προτεραιότητα για την κοινωνία αυτή την ώρα είναι το εκλογικό σύστημα. Αν ο πολίτης, εκεί που τον τραβάει η Εφορία, σκέφτεται ότι θα ψηφίσει με απλή αναλογική και ξεχνιέται. Πλήρωνε και ψήφιζε...
Και η συνέπεια της Αριστεράς; Τόσα θέματα υπάρχουν να τη δείξει. Από τον εκλογικό νόμο θα αρχίσει; Αν, όμως, πράγματι δεν κρατιέται, ας φέρει έναν νόμο αναλογικό όσο δεν παίρνει άλλο, να τον ψηφίσει να τελειώνουμε. Το νταβαντούρι τι χρειάζεται;. Γιατί τους κουβάλησε στο Μέγαρο Μαξίμου καλοκαιριάτικα για να τους πει στο τέλος: άντε, καλά μπάνια και θα σας ειδοποιήσω..
Σιγά μην τους ειδοποιήσει. Μπορεί ο Αλέξης να μη μιλάει οξφορδιανά αγγλικά, αλλά ότι δεν πρόκειται να γίνουν οι επόμενες εκλογές με απλή αναλογική το ξέρει. Ο Θεοδωράκης παίζει στα ίσια Μητσοτάκη και δεν ψηφίζει τέτοια κουραφέξαλα. Ο Λεβέντης δεν ψηφίζει αν δεν του φτιάξουν μια οικουμενική κυβέρνηση "ευρέος πέλματος"! Ο Κουτσούμπας δεν είναι κορόιδο να πιστεύει ότι ο Τσίπρας έχει νταλκά για αναλογικό εκλογικό σύστημα. Η Φώφη θα τους βγάλει το λάδι μέχρι να τους πει τι θέλει η ίδια και τι ο... Βενιζέλος...
Οπότε, τι μένει; Ο Καμένος και οι χρυσαυγίτες. Εκλογικός νόμος άμεσης εφαρμογής μ' αυτούς δεν γίνεται. Οπότε όλη αυτή η συζήτηση είναι μια ωραία οπή εντός ύδατος. Η αλλιώς: σε κουβέντα να βρισκόμαστε. Να περνάει ο καιρός και, σαν μπει με το καλό ο Σεπτέμβρης, να μην ασχολούμαστε με τη δεύτερη αξιολόγηση – που θα κάνει την πρώτη να μοιάζει με συνταγή για ασπιρίνες. Να συζητάμε αν με απλή αναλογική στις επόμενες εκλογές πόσοι προλαβαίνουν να στήσουν κόμμα και να πιάσουν στασίδι στη Βουλή.
Και καλά ο Τσίπρας. Ότι απομακρύνει τη συζήτηση από τα θέματα που τον καίνε είναι καλοδεχούμενο. Οι άλλοι γιατί φόρεσαν τα καλά τους και πήγαν στο Μέγαρο Μαξίμου για μια συζήτηση που δεν θα βγάλει πουθενά; Τουλάχιστον ο Μητσοτάκης πήρε τα μέτρα του, λέγοντας: εγώ μόνο για το Σύνταγμα ήρθα. Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή...
Πράξη τρίτη. Οι χειραψίες του Γιώργου
Αν έλεγε κανείς πριν από μερικές ημέρες ότι θα γινόταν ολόκληρη συζήτηση με θέμα ποιον χαιρέτησε ο Γ. Παπανδρέου, πόσο θερμά και πόσο θα επηρεάσει αυτό τις πολιτικές εξελίξεις, οι άλλοι θα τον κοίταζαν με λύπηση και θα υπέθεταν ότι τον πείραξε ο καύσωνας. Το είδαμε, όμως, κι αυτό. Πήγε σε μια εκδήλωση της Βουλής για τον Ανδρέα Παπανδρέου και άρχισε να χαιρετάει όποιον έβρισκε μπροστά σαν να ήταν κοινωνική εκδήλωση και αυτός ο τεθλιμμένος συγγενής. Ένας άλλος με το ιστορικό του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού θα δυσκολευόταν να εμφανιστεί κάτω από τη γιγαντοαφίσα του Ανδρέα Παπανδρέου, που δέσποζε στην εκδήλωση. Αλλά ο Γιώργος είναι μεγαλόψυχος και δεν κρατάει σε κανέναν κακία, επειδή αυτός διέλυσε το ΠΑΣΟΚ και πήγε τη χώρα στο ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.